பதிவுலக ரவுண்டப் 4 - புஸ்வானமாய்ப்போன ஒரு பதிவு

இந்த பதிவுலக ரவுண்டப் - ஒரு அட்டகாசமான பதிவின்  மூன்று பாகங்களை படிக்காதவர்களுக்கு இதைப் படிக்க கண்டிப்பாக அனுமதியில்லை.

கண்டிப்பாக பதிவர்களுக்கு மட்டும்:  இது யார் மனதையும் காயப்படுத்துவதற்காக அல்ல. 

சந்தானம் ரசிகர்களாக, ஒரு ரசிகர் மன்றமாக ஆரம்பித்து பதிவர்களாக மாறி நிற்கும் ஒரு பயணத்தில் நமது அனுபவத்தினை கடந்த மூன்று பதிவுகளில் கூறியிருந்தோம். ஒரு பதிவர் என்கிற வகையில் சினிமாவினையும் தாண்டி பல பொறுப்புகள் இருப்பதாக உணர்ந்தமையே எங்களை முழு பதிவர்களாக மாற்றியது. ஒரு பதிவரின் பதிவு மற்றும் அவர் இடும் பின்னூட்டங்கள் பதிவை மட்டுமல்ல பதிவரையும், அவரது ஆற்றல், ஆளுமை போன்றவற்றையும் புரியவைக்கிறது, தமது பதிவுகளுக்கும், பின்னூட்டங்களுக்கும் தாமே பொறுப்புதாரி என்பதனையே நமது இரண்டாம் மற்றும் மூன்றாம் பகுதிகளில் சொல்ல முயற்சித்திருந்தோம்.  எமது பதிவுலக அனுபவம் மிகச்சிறிதே. அதனால் எமது கருத்துக்கள் ஒரு பதிவரின் கருத்துக்களாக அல்லாது ஒரு வாசகன் கருத்துக்களாகவே எதிரொலிக்கிறது. 

ஒருவர் தனது அனுபவத்தை, எண்ண ஓட்டத்தை, எதிரொலியை, கருத்துக்களை கூறும், பகிர்ந்து கொள்ளும் ஓரிடமாகவே பதிவுலகத்தை பார்த்து வந்தோம். அங்கு பதிவருக்கும் வாசகருக்கும் பூரண சுதந்திரம் இருந்தமையே எங்களை கவர்ந்தது. பதிவர் எதனை பகிர்வது என்பதனை தீர்மானிக்கிறார், வாசகர் எதனை படிப்பது என்பதனை தீர்மானிக்கிறார். இதுவே பதிவுலகம் தொடர்பான எமது புரிந்துகொள்ளல். பின்னூட்டங்கள் அல்லது கருத்துரைகள் என்பது ஒரு ஆரோக்கியமான விவாதத்தை அல்லது கலந்துரையாடலை நிகழ்த்தும் ஒரு களமாகவே கருதி வந்தோம்.  ஆரோக்கியமான கருத்து பரிமாறல்களும், கருத்து சுதந்திரமுமே பதிவுலகத்தின் அடி நாதமாக தோன்றியது. 

கடந்த சில வாரங்களாக பல வலைப்பூக்களை படிக்கும்போது ஒரு சந்தேகம் எழுகிறது, பதிவுகள் யாருக்காக எழுதப்படுகிறது? பரந்துபட்ட வாசகர்களுக்காகவா இல்லை சக பதிவர்களுக்காகவா? சில வாரங்களிற்கு முன்பு வரை தமிழ்மணம் பற்றி அறிந்திருக்கவில்லை, அது ஒரு திரட்டி என்கிற அபிப்பிராயமே இருந்தது, இந்த வாரம் அது ஒரு திரட்டி என்பதையும் தாண்டி அது ஒரு அரசியல் என்பதை புரிந்து கொண்டோம். அரசியல் என்று வந்ததுமே, குழாயடி சண்டைகள் சகஜம் தானே, பதிவுலகம் மட்டும் என்ன விதி விலக்கா?  இதற்க்கு முதல் முக்கிய காரணம் இந்த நம்பர் போட்டி. 

ஹிட்ஸ் அடிப்படையாக வைத்து நடத்தப்படும் இந்த போட்டியே பல மனக்கசப்புகளுக்கும், உள்கட்சி வெளிக்காட்சி அரசியலுக்கும், உள்குத்து வெளிக்குத்து பதிவுகளுக்கும் காரணாமாய் அமைகிறது. இதனால் சுய கருத்துக்களை நேரிடையாக கூறமுடியாது, ஹிட்ஸ் பாதிக்கப்படுமோ என்கிற அச்சம் தோன்றுகிறது. பதிவரின் முதல் சுதந்திரம் அங்கேயே பறிக்கப்படுகிறது. இது சாதாரண ஒரு சினிமா விமர்சனத்தில் கூட கைவைக்கும் அளவுக்கு வந்துவிடும். எந்த நடிகர் அல்லது இயக்குனர் சார்ந்த வாசகர்கள் நமக்கு வருகிறார்கள் என்று பார்த்து அவர்களை திருப்திப்படுத்தும் வண்ணமே நமது விமர்சனத்தை அமைத்துக்கொள்ள வேண்டிய கட்டாயம். அரசியலாக இருக்கட்டும், விளையாட்டாக இருக்கட்டும், நாட்டு நடப்பாக இருக்கட்டும், இது நாம் இடும் எல்லா பதிவுகளுக்கும் பொருந்திப்போகிறது. காலப்போக்கில் இந்த ஹிட்ஸ் அடிப்படையாக வைத்து பதிவு எழுதுவது மூலம் நமது பதிவின் தரம் பாதிக்கப்பட்டு விடுகிறது என்பதே நிஜம். ஓர் இரு ஆண்டுகள் கழித்து நமது பழைய இடுகைகளை மீட்டிப் பார்த்தால் அங்கு நாம் பெருமைப்படக்கூடிய இடுகைகள் எதனையும் காணமுடியாத நிலைமைதான் தோன்றும். இதுவே அடுத்த பிரச்சினையை கிளருகிறது. ஒரு சிறந்த பதிவர் என்பவர் யார் என்கிற கருத்து வேறுபாடே அது.

ஒரு சிறந்த பதிவர் என்பவர், அரசியல் பதிவரோ, படைப்புகளை வழங்குபவரோ, சினிமா பதிவரோ அல்லது அதிக ஹிட்ஸ் வாங்குபவரோ அல்ல. ஒரு சிறந்த பதிவர் என்பவர் தனது கருத்துக்களை வாசகன் மீது திணிக்க நினைக்காது, கருத்தை கூறிவிட்டு தீர்மானிக்கும் உரிமையை வாசகனின் கையில் விடுபவரே. கூற வந்த கருத்துக்களை எந்த வகையிலும் கூறும் சுதந்திரம் பதிவருக்கு உண்டு, அது காத்திரமான பதிவாக இருக்கலாம் அல்லது மொக்கை பதிவாக இருக்கலாம் அல்லது காபி பேஸ்ட் பதிவாக இருக்கலாம்.  பதிவர் தனது சுய கருத்தை அதனூடு எவ்வாறு சொல்கிறார் என்பதும் வாசகனின் சிந்தனையை எவ்வாறு தூண்டுகிறார் என்பதுமே அவரது ஆளுமையை தீர்மானிக்கிறது. இதற்க்கு அண்மையில் நாம் கண்ட இரு உதாரங்களை கூறுகிறோம் கேளுங்கள்.

ஒரு பேட்டியில் சேரனிடம் முரண் ஆங்கிலப்படத்தின் தழுவல் என்கிறார்களே என்கிற கேள்விக்கு, பதிலுடன் ஒரு ஜோக் போடப்பட்டிருந்தது

"அந்தப்பெண்ணை கையைபுடிச்சு இழுத்தியா?"

"அப்டி சொல்ல முடியாது, இங்கே வான்னு கூப்டப்ப லேசா கை பட்டிருக்கலாம்"

இந்த ஜோக், சிரிப்பவர்களுக்கு சிரிப்பு மட்டும், சிந்திப்பவர்களுக்கு எத்தனையோ கருத்துக்களை  ரெண்டே வரியில் கூறுகிறது, நாம் போட இருந்த ஒரு முளுப்பதிவே இந்த இரு வரிகளுக்குள்  அடங்கிவிட்டது. அது அந்த பதிவரின் ஆளுமையை எடுத்துக்காட்டுகிறது. 

இன்னுமொரு கில்மா பதிவில் இப்படி ஒரு வாசகம் 

"அதுக என்னைய கவனிக்கவே இல்லை! ஏன், வேற யாருமே அதுகளப் பார்க்கவே இல்லை! அவன் அவன் தன்னோட வேலைல ரொம்ப பிசியா இருந்தான்! இங்க இம்புட்டு அக்கப்போர் நடந்துக்கிட்டு இருக்கு, பக்கத்துல ஒருத்தன் புக்கு படிச்சுட்டு இருந்தான்!"

இது மேலைத்தேய மக்களின் அடுத்தவர் அந்தரங்கத்துள் புகாது இருக்கும் நாகரீகத்தையும்,  நமக்கும் அவர்களுக்கும் இடையே உள்ள வேறுபாட்டையும் பிரதிபலிக்கிறது. வாசகர்களின் சிந்தனையை இப்படியும் தூண்டலாம் என்பதற்கு இந்த வரிகள் ஒரு சிறந்த எடுத்துக்காட்டு. சோனா-சரண் விவகாரம் தொடர்பான நமது ஆதங்கத்தின் சுருக்கமாக அமைகிறது. 

இவற்றை புரிந்துகொள்ள பதிவர்கள் பற்றிய புரிதல் அவசியமாகிறது. அதனை உருவாக்கும் கடமை உரிய பதிவர்களுக்கு மாத்திரமே இருக்கிறது. பதிவுகளுக்கு நாம் வைக்கும் தலைப்பில் இருந்து நமது பதிவுகளுக்கு வரும் கருத்துரைகளுக்கு நாம் இடும் பதில்கள், சக பதிவர்களின் தளங்களில் நாம் கூறும் கருத்துக்கள் வரை ஒரு வாசகனுக்கு பதிவரைப் பற்றிய ஒரு புரிதலை ஏற்படுத்துவதற்கு கருவிகளாய் அமைகிறன, அப்புரிதல் நிச்சயம் நமது பதிவுகளையும் அதில் கூற விளையும் கருத்துக்களையும் வாசகன் புரிந்து கொள்ள அடிப்படையாக இருக்கிறது.  இப்புரிதலை உரிய பதிவர் தோற்றுவிக்க வேண்டுமே தவிர, இன்னொருவர் அந்த பதிவரை பற்றி தனது புரிதலை தனது வாசகர் மீது நேரடியாகவோ அல்லது மறைமுகமாகவோ திணிப்பது ஒரு சர்வாதிகாரம். கடந்த சில நாட்களாக இதுவே நடந்து வருவது ஒரு கவலைக்குரிய விடயம்.

ஒரு பதிவர் தான் என்ன பதிவு போடுவது என்பதை அவரேதான் தீர்மானிக்கவேண்டும். நீ இந்த பதிவு போடாதே, அந்த பதிவு போடாதேன்னு சொல்லும் உரிமை நமக்கு இல்லை. அவர் போடும் பதிவுகளை வாசிப்பதும் வாசிக்காது போவதும் மட்டும்தான் நமது உரிமை. அவரவர் பதிவுகளுக்கு அவரவரே பொறுப்புதாரி. அந்த வகையில் இந்த நம்பர் போட்டியில் மூழ்கி நமது திறமையை வீணடிக்காது நல்ல பதிவுகள் போடுவதில் கவனம் செலுத்தலாமே? இறுதியாக செங்கோவி அண்ணனின் ஒரு பதிவுக்கு நாங்கள் இட்ட பின்னூட்டத்துடன் நமது பதிவினை முடிக்கிறோம் 

"என்னங்க இது யோக்கியம் அயோக்கியம் எல்லாம், ஒண்ணுமே புரியல, நாம எந்த வகையோ..பதிவுலகத்துல இம்புட்டு உள்கட்சி பூசல் இருக்குன்னு இப்பதான் தெரியுது. ஒருத்தன் அவன் விரும்புறத எழுதுறான், அவன போலவே இருக்கற நாலு பேரு அத படிக்கறான், இதுல நாலு பேரா நாலாயிரம் பேரான்னு சண்ட போட்டு யாருக்கு என்ன லாபம்? தீவிர பதிவர்களுக்கு வாசகர் கம்மின்னு சொல்றதெல்லாம் டூப்பு. ஒருத்தன் வெறுமனே நடிகைகள் படம் போட்டு ஹிட்டு ஆகிடமுடியாது, அப்பிடின்னா கூகிள் இமேஜ் சர்ச்சுக்கு மட்டும்தான் வாசகர்கள் இருப்பாங்க. மேல்மாடில மேட்டர் காலின்னா கடையில கூட்டமும் காலியாயிடும். தலைவர் சொல்லியிருக்காரு சிந்திக்க வக்கிறத விட சிரிக்க வக்கிறதுதான் கஷ்டம்னு, அப்பிடின்னா மொக்க பதிவு போடுறவங்களும் ரொம்ப கஷ்டப்பட்டுதான் குப்ப கொட்டுறாங்க. என்ன இருந்தாலும் நம்ம கடப்பக்கம் வாறத நிறுத்திடாதீங்க, அடிக்கடி வாங்க டீ காப்பி எல்லாம் நல்ல சூடா இருக்கும்.."

டிஸ்கி 0: முக்கியமான மேட்டர், இன்றைய பதிவுடன் இந்த பதிவுலக ரவுண்டப் முடிவுக்கு வருகிறது. இனிமேல் இது தொடராது என்பதை வருத்ததுடனும் அதே நேரம் மகிழ்ச்சியுடனும் தெரிவித்துக்கொள்கிறோம். வழமைபோல நம்மை கவர்ந்த, பிரமிக்க வைத்த பதிவர்களையும், பதிவுகளையும் நமதுபாணியில் தொகுப்போம். அது நேற்று ஆரம்பிக்கப்பட்ட "கும்பளிங் கும்பளிங்" பதிவின் ஒரு பகுதியாக வரும். கண்டிப்பாக அரசியல் கிடையாது.

டிஸ்கி 1: தமிழ்மணத்துக்கும் நமக்கும் ஏற்கனவே வாய்கால் தகராருங்க, நம்ம பதிவுகள் எதையும் அங்க இணைக்க முடியல. இந்த இன்ட்லியும் சூனியம் வச்சுட்டாங்க. இருந்தாலும் பல பெரிய மனுஷங்க ஏற்கனவே செஞ்சிட்டதால அவங்க பாணிலையே சொல்றோம். நமக்கு இந்த தமிழ்மணமே வேண்டாம்டா சாமி, நம்ம மானம் ஒன்னே போதும்.

டிஸ்கி 2: அப்புறம் படிச்சு பாத்தவங்க இதுல ஏதாச்சும் நல்லது இருக்குன்னு நினைச்சிங்கன்னா நாலு பேருகிட்ட சேத்துடுங்கப்பா புண்ணியமா போகும்.